[Translator’s Note: For the first time in four years opposition leader Mir Hossein Mousavi’s daughters provide a detailed and candid account of their predicament in the past four years and the continued unjust pressure by the ruling establishment that culminated in their recent short arrest and subsequent summoning to Evin court scheduled for this week-end. I humbly ask my human rights colleagues to read and disseminate this interview for it only sheds more light on the continued human rights violations and in particular the manner in which the families of political prisoners are being punished in Iran at the hands of an unjust judiciary and oppressive ruling establishment.]
February 14th, 2013 [Kaleme] Following the recent arrest, interrogation, release and further summoning of opposition leader Mir Hossein Mousavi’s daughters to Evin Court, Zahra, Narges and Kokab Mousavi provide a detailed account of their ordeal, revealing intimate information about their lives and the effects of the pressure by the ruling establishment on their families.
“We don’t have a sense of security. In our current predicament, they could suddenly appear at our bedside while we sleep. How can we have any security when they are free to take us to an undisclosed location without us knowing what individual or entity is responsible for such an act? Given these gentlemen’s reputation, we are concerned for [the safety and well being] of our children. They once called me and began threatening me in front of my father. Who is to say that they won’t treat our children the same way? We are concerned for our children’s safety. The other issue is their total disregard for morality and ethics. The laptops they confiscated belong to women and contain photos, images and writings and memories that are personal and should be respected for they fall under the realm of personal privacy.” explained Zahra Mousavi.
Zahra’s sister Narges added: “As we enter into the third year of this illegal house arrest, perhaps they [the ruling establishment] are fearful of people being reminded of our parents’ detention and as such have increased the pressure and restrictions. This type of behavior is bound to have a price for all those involved. Our father’s predictions regarding the current conditions have now been proven to all. The truth is that our father never wanted any votes, nor was in interested in power. His only concern was the damage to humanity and human dignity. This is what pained our father the most. When we look at the critical conditions facing our nation, the economic challenges and the financial hardships endured by our people we are all reminded of what Mousavi predicted. His crime was that he worried about such matters and has paid the price by being under house arrest for two years.”
On Monday February 18th, 2013, the homes of the daughters of opposition leader Mir Hossein Mousavi and Zahra Rahnavard, Narges and Zahra Mousavi were raided by security agents following a violent search that led to the confiscation of their personal property and their arrest for several hours. On the same day opposition leader Mehdi Karroubi’s eldest son Mohammad Hossein Karroubi was also arrested for several hours.
In their latest interview, Zahra, Narges and Kokab Mousavi provide an account of the increased security pressures exerted upon their family, describing their current predicament and expressing a severe concern for their safety and the safety of their parents while reiterating that in their opinion informing the public is the most effective and productive tool at their disposal.
The complete content of the discussion with Mousavi and Rahnavard’s daughters is as follows:
Please describe the new wave of pressure and restrictions imposed upon your family.
Zahra Mousavi: “On Monday they entered our house using their customary tricks. I immediately immersed my laptop under water because I wanted to make sure that our family pictures, particularly those in which we are not wearing our customary Islamic dress code (hijab) would not fall in the hand of a Namahram [Forbidden to be exposed to under Islam]. A number of men accompanied by one woman, raided our home. They kept repeating that a woman was with them as though that fact some how automatically provided them with a permit to enter. Upon searching our home, they confiscating everything they could find including a number of books and a laptop. I was then told to accompany them to Evin. We entered Evin from the back door. I believe they had not coordinated our arrival and we waited in the yard for around half an hour and eventually they took me to an interrogation room. The questions they asked me centered mostly around Kaleme website; a media outlet they were particularly sensitive to and referred to as anti-revolutionary; a claim that I rejected for they were obviously looking for a pretext to associate us with anti-revolutionary forces. Our parents approve of the Kaleme website and it goes without saying that we support everything our parents endorse. They were also sensitive to the joint statement we published with Mehdi Karroubi’s son. In general they referred to the publication of our statements as spreading lies. They raised issue with the fact that we had used words such as “rigged elections”, “kidnapping” and “illegal house arrest” in our statements and kept asking why we use such terms. During the questioning, they suddenly made an about face and the gentleman who had earlier entered into an altercation with my sister returned and stated that they do not wish to see these scenes repeated for they too have morals adding that they wish to uphold human dignity (exactly the terms our father used). I was then asked to provide a written affidavit that if summoned by phone I would appear in court. They said that Kokab had also engaged in spreading lies and would be contacted as well. Narges and I then spoke by phone. We were both worried about Kokab being summoned. We talked about what we would do if they harassed our sister and it look as though the new summons are reactions to our discussions.”
Narges Mousavi: “On Monday as I was getting ready to go to work with my son, a car stopped us and several men and a woman stated that they have a search warrant, taking us back to our home. I felt very unsafe. I wanted to scream so people would know what was going on when one of the men pushed me inside the house. I injured my hand and was very distressed by his behavior. One of them lifted his hand and said: “I will slap you so hard that all your teeth will fall out.” This all took place in front my four year old son. They searched and ransacked the entire house, confiscating a number of items such as 150 CDs, two laptops, two cameras, an iPad and three cell phones. I plan to file an official complaint for these were our personal belongings and have not been returned despite the fact that they said they would return them by the same afternoon. Their behavior was so inhumane that even when I gave my terrified four year old the iPad to calm him down, they yanked it out of his hands. They threatened to kill me in front of my child. When they were searching the house one of the men told me that if it were up to him, he would push me out the window of the building. When they were searching the house they found an old Bible amongst the other books and took it with them as an evidence of crime. They were so busy looking at each other triumphantly that they didn’t even realize that there was a Koran on the bookshelf as well. There were a few CDs in the CD stack that had been scribbled on by my son. They peered at each other again and also took them as evidence of crime. I want to emphasize that we feel a sense of insecurity when it comes to our life sand the lives of our children. Their sudden raid of a single mom’s home is unethical and this type of behavior is violation of an individual’s personal privacy.”
Did this individuals look familiar to you?
Narges Mousavi: “Yes, the gentleman who insulted me was an Intelligence Ministry employee. He used to sit in a white van in front of Akhtar Street in the early days of our parents’ house arrest. I even asked him if he was the same person who used to sit in a white van in front of their house and he obnoxiously responded that he was.”
Did they show you a warrant? Did they tell you which government entity they were affiliated with?
Narges Mousavi: “Yes they showed me a warrant from the prosecutor’s office. We were however told later by an informed source that it had been issued by the president’s office. That is why we have doubts about the warrant and it’s source.”
Zahra Mousavi: “They showed me a letter from Evin court, but the gentlemen who entered my home had no identity cards. They were the supposed renowned solders of Imam Mahdi, who in reality have acted as the anonymous enemies of the last Imam and as always it was unclear which entity they were affiliated with. We truly have no idea who we are dealing with.”
How would you characterize the differences between this incident and incidents in the past?
Narges Mousavi: “After the elections our dealing were always with the Intelligence Ministry and the IRGC, but this time it was unclear which entity we were dealing with. In the past they threatened us with statements such as “perhaps you’ll be run over by a car one day on the street, or you’ll suddenly fall ill”, or they would threaten our kids. Their behavior was nevertheless slightly better, though one night they called my sister in front of my dad and began interrogating her on the phone, an act that extremely angered my father who protested: “There is no culture or religion in which a daughter is interrogated in front of her father.” In the past their behavior was never this bad. There had never been any verbal abuse, physical threats and pushing. ”
Kokab Mousavi: “The key issue is that we report these incidents to the news media. On Monday when they arrested Zahra and Narges they told them to pack for they were not coming back any time soon. Their arrest was reported right away, resulting in their release. If their arrest had not been reported perhaps they would still be detained. The dissemination of information is very important and must continue.”
How have the passed two years effected your lives? Describe the problems and challenges in your day to day activities.
Narges Mousavi: “Following my parents’ detention, my ex husband was repeatedly taken and interrogated. These incidents created challenges in our marriage. They threatened and interrogated him at least once a week. They pressured him into a divorce. They even asked him why he was not taking a Sigheh [temporary marriage endorsed under Islam] and said other similar things that frankly I am embarrassed to repeat here. These types of incidents resulted in our divorce and every time I complained about their behavior they told me to try and prove it if I can. To make a long story short, it began with my ex husband being interrogated, my brother-in-law beaten, my sister who have a PhD and is a university professor losing her job. I myself had no job security. Each time I started a new job they would create chaos and disorder by reeking havoc at my office and amongst my co-workers. This time around their goal is to once again harass us through a new round of arrests and interrogations . We don’t know who to complain to. We don’t even know what they have in store for us on the day we arrive in court for our next interrogation process. It is unclear if we will even be allowed to go back home. We are extremely worried for our safety, though we always thank God and believe that nothing is absolute when you embark on a journey. Our father taught us that every process must takes its course.”
Why have you been banned from seeing your parents? How long has it been since your last visit with them?
Narges Mousavi: “It has been close to three months since our last visit with them . During our last visit, the security agents informed us that Zahra will not be allowed to attend. My father responded that either all three of us will come together or none of us will come. After that they began fabricating legal cases against us. They also banned all telephone contact. In the past three months we have not even been allowed to hear our parents’ voices by phone.”
Zahra Mousavi: “They had told us that if we inform the public about our parents’ situation we will be banned from visiting them. Following the publication of one of our statements we were informed that our visitation rights had been revoked because we had published news regarding our parents. They added that if we continue charges will be filed against us and they have now acted upon that threat.”
Have you been informed about their physical condition and well being?
Narges Mousavi: “We have no information what so ever. My father did not have any issues with his heart prior to his house arrest and yet after his illegal house arrest he developed a heart condition. We have no information on my mother’s health either. Every time we complain and demand access to their medical files, such as the results of blood work, they respond that it would be publishing lies and disturbing public order. Don’t we have a right to know about our parents’ physical health? During the last visit with our parents my mother informed us that “the conditions here are worse than Guantanamo”. We have no idea what our parents have been through these past two months that has led our mother to describe their condition as worse than Guantanamo, placing the blame for their physical ailments on those responsible for their detention (and it is still unclear which entity within the ruling establishment ordered their house arrest). My mother said: ” We don’t know what they have been feeding us that has made us ill.” They were both healthy prior to their house arrest. They had no medical condition or physical ailments. They are responsible for our parents’ lives. We are very uncertain when it comes to their physical condition.”
It was reported that you were recently informed unexpectedly that you will need to provide their food. Can you please clarify?
Narges Mousavi: “When we initially asked to provide them with food they did not allow it, claiming that we might try to poison them! A while back, however they informed us that they will no longer be shopping for them (it goes without saying that my parents were paying for the food that was bought) and that we needed to provide the food. The last time we delivered groceries to them we also included other items such as paper and a platter made by a famous brand that was still in its original packaging. Later we realized that they had never delivered it to them. When we asked them why, they informed us that it had been taken to a laboratory for testing! We still have no idea what story they plan to concoct regarding that platter!”
What in your opinion is the cause of the current behavior and pressure by the ruling establishment?
Kokab Mousavi: “One of the issues at hand is their reputation and the events that occurred at the shrine of Hazrate Masoumeh in the city of Qom. [reference to a recent visit by the head of the Judiciary Larijani on the occasion of the anniversary of the Islamic Revolution, when Larijani was forced to leave the shrine after being attacked by Ahmadinejad supporters who threw shoes and prayer stones at him.] They wish to divert attention from such events and as a result are creating a series of new events. The other issue is the upcoming presidential elections. They don’t want any noise created and are keeping everyone quiet through suppression and terror. They also want to make sure that our parents are silenced so that people enter a state of lethargy and forgetfulness.”
Zahra Mousavi: “The country is in crisis. In addition to denying this crisis they seek to hide it through creating diversions. In reality they should be resolving the issues facing the nation and allow the citizens to live in peace. Behavior such as raiding people’s homes and creating terror and fear amongst families is neither ethical nor will it lead to any positive results. They sew the seeds of anger and hatred with their behavior and this type of condition will not lead to positive results for them in the long run. In the past two years we have come to realize that they operate without a predefined and well thought through plan. Their domestic and foreign agenda to create pressure is devised with a short term view. My father always emphasized that the protests were not any form of sedition or uprising but rather a large social movement. These are my father’s exact words. By stating them we are not spreading lies.”
Narges Mousavi: “As we enter into the third year of this illegal house arrest, they may have increased the pressure because they are fearful that the public may be reminded of it. This type of behavior will without doubt have negative consequences for all involved parties. Our father’s predictions regarding the current conditions have been proven to be correct. The truth is that our father never wanted any votes, nor was in interested in power. His only concern was the damage to humanity and human dignity. This is what pained our father the most. When we look at the critical conditions facing our nation, the economic challenges and the financial hardships endured by our people we are all reminded of what Mousavi predicted. His crime was that he worried about such matters and has paid the price by being under house arrest for two years.”
You made references to Mir Hossein’s concerns regarding the conditions in Iran. He had stepped aside from politics for 20 years watching the events from the outside. Why did he decide to reenter the political arena?
Narges Mousavi: “When a storm is coming from afar, someone looking at it from above can predict its arrival. My father could see the approach of the storm; the storm that is currently destroying and leveling everything around it. He felt a sense of responsibility towards saving our country and protecting our people and as a result decided to re-enter the political scene. Everyone knows that he walked away from politics years ago and had no desire for power. After the protests began he only reiterated that he wished to stand with the people. They accused him of many things and if you ask me it is their behavior that what should be defined as spreading lies and disturbing public order.”
Did Mousavi predict the current situation when he entered the political scene?
Narges Mousavi: “When my father re-entered the political scene he prepared himself for every eventuality, much like a closed box whose content people are unaware of. Although my father is an artist and a kind human being, he is nevertheless capable of a unique form of strength and perseverance. I myself was often afraid of this strength of character and charisma. It is because of these characteristics that he is able to remain steadfast and patient. I view patience as the means to achieving justice. As the saying goes, rights cannot be handed out but rather must be demanded. One must demand ones rights. One must not remain silent, even if it means having to pay a price. My father always said that we must all take steps towards achieving justice and that it is an evolutionary process that will get us to our ultimate goals. My mother and father are friends and soul mates. They have always supported each other in all areas. They are in many ways inseparable. One of my mother’s admirable characteristics is her courage and tenacity. She has always demonstrated endurance under pressure. It is because of her mental strength that despite the difficulties and pressure I keep telling myself that I am the daughter of Zahra Rahnavard and as such I can tolerate it all. In the past two years, every time she saw us she would say: “Be patient, be strong.” We miss her and are worried.”
What are your main concerns and demands?
Narges Mousavi: Our first and foremost demand is the immediate release of our parents. We would also like to have explanations regarding the actions that have been taken, for to date not one entity [within the ruling establishment] has accepted responsibility for their detention. Each time we have followed up on this issue they have provided us with a different response. First they say it is the prosecutor’s office, then the Revolutionary Court , the Intelligence Ministry, the IRGC , the Office of the Supreme Leader and we still don’t know who is responsible for our parents’ house arrest. Shouldn’t someone in this country finally explain this illegal, illegitimate, immoral and un-Islamic detention? Tell us what they have done and what the charges are against them. My mother is a scholar and university professor who can play a positive role in scientific developments within our society. Our father is a well known political and revolutionary figure whose presence could be effective in the critical conditions we are traversing today. Why should they be under house arrest for two years?”
Zahra Mousavi: “We have no news of our parents. We have neither spoken to them by phone, nor have we been allowed to visit them. When they treat those of us who are in the public eye in such a manner, how do we expect them to treat our imprisoned parents? We don’t have a sense of security. Given our predicament, someone could suddenly appear at our bedside while we sleep. How can we have any security when they are free to take us to an undisclosed location without us knowing what individual or entity is responsible for such an act? Given these gentlemen’s reputation, we are concerned for [the safety and well being] of our children. They once called me and began threatening me in front of my father. Who is to say that they won’t treat our children in the same manner? We are concerned for our children’s safety. The other issue at hand is their lack of respect for morality and ethics. The laptops they confiscated belong to women and contain photos, images and writings and memories that are personal and should be respected as a result of personal privacy.
Source: Kaleme http://www.kaleme.com/1391/11/26/klm-133480/
روایت دختران میرحسین از برخوردهای چند روز اخیر
«دستش را بالا برد و گفت چنان می زنم توی دهانت که دندان هایت بریزد»
اشتراک
پنجشنبه, ۲۶ بهمن, ۱۳۹۱
چکیده :ما امنیت نداریم از کجا بدانیم که شب خوابیدیم یکدفعه کسی بالای سرمان نیاید؟ چه امنیتی داریم که وقتی جایی می برند بدانیم کجاست و تحت نظارت چه ارگانی است؟ ما نگران فرزندانمان هستیم با توجه به سابقه ای که از آقایان دیدیم. برای من این مساله پیش آمد، جلوی پدرم به من زنگ زدند و شروع به تهدید کردند. وقتی اینکار را می کنند آیا ممکن نیست این بلا را سر فرزندانمان بیاورند؟/ بیشترین حساسیت آنها روی سایت کلمه بود؛ در صورتی که سایت کلمه مورد تایید پدر و مادر ما است. حساسیت دیگرشان این بود که با پسر آقای مهدی کروبی چگونه بیانیه نوشتیم. می گفتند چرا واژه مهندسی انتخابات و آدم ربایی را در بیانیه آوردید؟…
زهرا موسوی دختر میرحسین می گوید: ما امنیت نداریم از کجا بدانیم که شب خوابیدیم یکدفعه کسی بالای سرمان نیاید؟ چه امنیتی داریم که وقتی جایی می برند بدانیم کجاست و تحت نظارت چه ارگانی است؟ ما نگران فرزندانمان هستیم با توجه به سابقه ای که از آقایان دیدیم. برای من این مساله پیش آمد، جلوی پدرم به من زنگ زدند و شروع به تهدید کردند. وقتی اینکار را می کنند آیا ممکن نیست این بلا را سر فرزندانمان بیاورند؟ ما نگران امنیت جانی فرزندانمان هستیم. مساله دیگر این است که اخلاقیات رعایت می شود لپ تاپ های ما لپ تاپ های یک خانم است، عکس و تصویر و نوشته های شخصی و خاطراتی ممکن است در آن باشد که حریم خصوصی شخص محسوب می شود.
در همین حال نرگس موسوی نیز در خصوص بازداشت اخیر گفته است: به هر حال در آستانه سومین سال این حبس غیر قانونی شاید یادآوری این حبس است که فشارها را افزایش داده اند. این برخوردها قطعا برای همه هزینه دارد. از سوی دیگر حقانیت پیش بینی های پدر در مورد شرایط امروز به همه اثبات شده است. واقعیت این است که آنچه پدر ما می خواست نه رای و نه قدرت بود. او تنها نگران فقدان انسانیت و فقدان کرامت انسانی بود. این درد پدر ما بود. با این شرایط بحرانی کشور و وضعیت اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم همه یادشان می آید که میر حسین موسوی همه اینها را پیش بینی کرده و نگران بود و به جرم همین الان دو سال است که در حبس بسر می برد.
روز دوشنبه (۲۳ بهمن) نرگس و زهرا موسوی فرزندان میرحسین موسوی و زهرا رهنورد برای ساعاتی بازداشت شدند و ماموران امنیتی با برخوردهایی خشونت بار اقدام به تجسس منزل آنان و ضبط لوازم شخصی شان کردند. در همین روز حسین کروبی فرزند مهدی کروبی دیگر رهبر جنبش سبز نیز برای ساعاتی بازداشت شد. جرس در مصاحبه با نرگس، زهرا و کوکب موسوی از آنان درباره فشارهای جدید امنیتی پرسیده و روایت های آنان از وضعیت فعلی شان را بازتاب داده است. آنان در این گفتگو از احساس ناامنی شدید برای خود و والدینشان گفته اند و اطلاع رسانی درباره این وضعیت را مفیدترین راه ممکن دانسته اند.
متن کامل این گفت و گو به شرح زیر است:
لطفا از آغاز دوره جدید فشارها و برخوردها صحبت بفرمایید؟
زهرا موسوی: صبح روز دوشنبه با ترفند های همیشگی خودشان چند آقا وارد منزل شدند. من لپ تاپم را سریع زیر آب گذاشتم تا عکسهای خانوادگی و بی حجاب به دست نامحرم نیفتد. اول یک آقایی وارد شد. گفتم حجاب ندارم که گفت سرم را آنطرف می کنم و یک چیزی سرت بینداز. تا آمدم اینکار را بکنم، یکدفعه چند تا مرد به خانه ریختند و یک خانم هم همراهشان بود و مدام می گفتند خانم همراهمان است، انگار سند و مجوزشان بود. بعد از بازرسی منزل یکسری از وسایل از جمله کتاب و لپ تاپ و هرچه بود جمع کردند و گفتند برویم. از در پشتی اوین داخل شدیم البته مثل اینکه هماهنگی صورت نگرفته بود و نیم ساعت در حیاط بودیم تا بالاخره گذاشتند بالا برویم و در یک اتاق بازجویی شروع شد. بیشترین حساسیت آنها روی سایت کلمه بود که به قول خودشان سایت ضدانقلاب است و ما قبول نکردیم زیرا دنبال این هستند که بهانه بتراشند و ما را به ضد انقلاب وصل کنند؛ در صورتیکه سایت کلمه مورد تایید پدر و مادر ما است و هرچه آنها تایید کنند ما قبول داریم. حساسیت دیگرشان این بود که با پسر آقای مهدی کروبی چگونه بیانیه نوشتیم. در کل می گفتند نشر اکاذیب کردید و چرا واژه مهندسی انتخابات و آدم ربایی را در بیانیه آوردید؟ چرا می گویید حصرغیر قانونی است؟ خلاصه این بازجویی ادامه داشت تا اینکه رفتارشان کاملا تغییر کرد و مردی که با خواهرم درگیر شده بود آمد و گفت ما نمی خواهیم این صحنه ها تکرار شود و ما هم اخلاق داریم و می خواهیم کرامت انسانی (دقیقا همین واژه هایی که پدر ما استفاده می کرد) رعایت شود. بعد از ما قول شفاهی گرفتند که اگر زنگ زدند و ما را خواستند، برویم. گفتند کوکب هم نشر اکاذیب کرده و سراغ او هم خواهند رفت. بعد من و نرگس تلفنی با هم حرف می زدیم و از احضار کوکب ناراحت بودیم و با هم می گفتیم اگر بخواهند خواهرمان را اذیت کنند اینکار را می کنیم که گویا احضارها در واکنش به این مسئله است.
نرگس موسوی: روز دوشنبه زمانیکه داشتم بهمراه پسرم سر کار می رفتم یک ماشین جلوی ما نگه داشت و چند نفر مرد و یک زن گفتند حکم بازرسی داریم و ما را با خود به منزلمان بردند. بعد خیلی احساس ناامنی کردم و می خواستم داد بزنم و مردم را خبر کنم که یکی از آقایون من را هل داد داخل. بطوریکه دستم آسیب دید و نسبت به این برخوردشان خیلی عصبی شده بودم. یکی از آنها دستش را بالا برد و گفت چنان می زنم توی دهانت که دندانهایت بریزد داخل دهانت. تمام این برخوردها جلوی چشم پسر چهار ساله من صورت گرفت. تمام خانه را به شکل وحشتناکی زیر و رو کردند و مقداری وسایل از جمله صد و پنجاه عدد سی دی، دو تا لپ تاپ، دو تا دوربین، آی پد و سه تا موبایل با خود بردند. حالا تصمیم دارم شکایت هم کنم زیرا اینها اموال شخصی هستند و هنوز پس نداده اند. در حالیکه به من گفتند تا عصر بر می گردانیم. آقایان به حدی رفتار غیرانسانی داشتند که حتی زمانیکه پسرم وحشت زده شده بود، آی پد را دادم تا بازی کند اما آی پد را از دستش کشیدند. من را جلوی چشم فرزندم تهدید به قتل کردند. زمانیکه داشتند خانه را تفتیش می کردند یکی از همان آقایان به من گفت اگر دست او بود از ساختمان من را پایین پرت می کرد. نکته قابل توجه دیگر این است که در بازرسی که از منزل کردند در میان کتابها یک انجیل قدیمی را به عنوان مدرک جرم برداشتند و پیروزمندانه به هم نگاه می کردند و اصلا متوجه قرآن که میان کتابها بود نشدند. یا میان سی دی ها چند تا سی دی بود که پسرم روی آن خط خطی کرده بود و باز آنها به هم نگاه کردند و سی دی ها را به عنوان مدرک جرم برداشتند.
باز تاکید می کنم ما احساس ناامنی برای خود و فرزندانمان می کنیم. هجوم آنها به خانه یک مادرِ تنها اخلاقی نیست و اینگونه رفتارها تجاوز به حریم خصوصی است.
چهره این افراد برای شما آشنا بود؟
نرگس موسوی: بله، آن آقایی که توهین کرد شخصی بود که جزو نیروهای اطلاعات بود و روزهای اول حصر در ون سفید جلوی کوچه اختر می نشست. حتی از او پرسیدم شما همان شخص نیستید که جلوی خانه پدرم در ون سفید بودید؟ که با وقاحت پاسخ داد آره همان هستم.
حکمی هم به شما نشان دادند و معلوم بود از سوی چه ارگانی هستند؟
نرگس موسوی: بله، حکم دادگستری را به من نشان دادند. اما یک منبع موثق بعد به ما گفت از طرف دفتر ریاست جمهوری بوده است. بخاطر همین در خصوص حکم تردید دارم.
زهرا موسوی: یک نامه ای به من نشان دادند که از سوی دادسرای اوین بود اما آقایانی که وارد شدند اصلا کارت نداشتند همان سربازان گمنام امام زمان در حقیقت دشمنان گمنام امام زمان بودند و معلوم نیست به کدام ارگان وابسته هستند و واقعا نمی دانیم با چه کسانی روبرو هستیم؟
تفاوت این برخورد با برخوردهایی که قبلا با شما داشتند چه بود؟
نرگس موسوی: بعد از انتخابات به اشکال مختلف با ما برخورد می کردند و همیشه تحت عنوان اطلاعات یا سپاه بوده است اما اینبار ما نمی دانیم چه ارگانی مسئول این برخوردهاست. قبلا تهدید می کردند و می گفتند شاید یکدفعه در خیابان ماشین زیرتان کرد یا شاید مریضی سختی گرفتید. خلاصه از این تهدیدها که بچه هایمان هم پیش از این تهدید می شدند. اما باز رفتارشان کمی بهتر بود هر چند که یکشب جلوی پدرم زنگ زدند به خواهرم و شروع به بازجویی تلفنی کردند که پدرم بشدت عصبانی شدند و گفتند در هیچ فرهنگ و دینی نداریم که دختر را جلوی پدرش بازجویی کنند. اما هیچوقت به این شکل که فحاشی و تهدید کنند و هل دهند، نبوده است.
کوکب موسوی: چیزی که در این میان مهم است و در مقابل این برخوردها باید صورت گیرد اطلاع رسانی است. روز دوشنبه که زهرا و نرگس را بازداشت کردند به آنها گفتند لباس ها و لوازم شخصی اتان را بردارید زیرا به این زودی ها بر نمی گردید. اما بعد از بازداشت آنها سریع اطلاع رسانی شد و این باعث شد که آنها را آزاد کنند وگرنه شاید هنوز آنها را نگه می داشتند. اطلاع رسانی بسیار مهم است و باید ادامه پیدا کند.
در طی این دو سال چه مشکلات و اختلالاتی در زندگی شما ایجاد کردند؟
نرگس موسوی: پیش از شروع حصر پدر و مادرم، همسر سابقم را بطور مکرر می بردند و بازجویی می کردند. بخاطر همین برخوردها مشکلاتی در زندگی مشترک ما ایجاد کردند. تقریبا هفته ای یکبار او را بازجویی می بردند و تهدیدش می کردند. به او برای طلاق فشار می آوردند. حتی به او می گفتند چرا زن صیغه ای نمی گیری و یکسری حرفهایی که از گفتن آن شرم دارم و بازگویی آن را در شان خود نمی دانم. این برخوردها منجر به طلاق ما شد و زمانیکه اعتراض کردم به اینگونه برخوردها جواب می دادند بیا اثبات کن. خلاصه از بازجویی همسر سابقم شروع شد تا کتک زدن شوهر خواهرم و اخراج خواهرم که دارای دکتراست و یک استاد دانشگاه بود و به این نحو کنار زده شد. خود من هم امنیت شغلی نداشتم. هر وقت که کاری را شروع می کردم اختلال ایجاد می کردند و برای همکاران و در محیط کار مزاحمت برایم ایجاد می کردند.
الان هم با هدف آزار و اذیت ما یک دور جدیدی از بازجویی ها و فشارها آغاز شده و نمی دانیم فریادمان را باید به کجا برسانیم. نمی دانیم روزی که باید خودمان را به دادسرا معرفی کنیم چه بازجویی و برنامه ای برایمان دارند. اصلا نمی دانیم شب برمی گردیم یا نگهمان می دارند، به شدت نگران امنیت خود هستیم. اگرچه ما همیشه خدا را شکر می کنیم و می گویم در مسیر خیر مطلق است. این چیزی است که پدر به ما آموزش داده که هر چیزی در مسیر خیر و تکامل خودش است.
علت ممانعت از دیدار شما با پدر و مادرتان چیست و آخرین باری که با آنها ملاقات داشتید به چه زمانی بر می گردد؟
نرگس موسوی: تقریبا سه ماه پیش. در آخرین ملاقات ماموران گفتند زهرا اجازه ندارد به ملاقات بیاید. پدر هم گفتند یا هر سه با هم می آیند یا هیچکدام. بعد از آن هم آقایان شروع به پرونده سازی برای ما کردند. تلفنها را هم ممنوع کردند یعنی ما الان سه ماه است که حتی صدای پدر و مادرمان را هم نشنیده ایم.
زهرا موسوی: اینها به ما گفته بودند که اگر از وضعیت پدر و مادرتان خبری بدهید شما را ممنوع الملاقات می کنیم. بعد یکبار گفتند از پدر و مادر خبر رسانی کردیم و بنابراین ممنوع الملاقات هستیم. آنها گفتند اگر ادامه دهید، مورد پیگرد قضایی قرار می گیرید که می بینیم این تهدید خود را عملی کردند.
از وضعیت جسمانی آنها اطلاعی دارید؟
نرگس موسوی: هیچ اطلاعی نداریم. پدر من پیش از حصر هیچ مشکل قلبی نداشت و بعد از این حبس غیر قانونی به بیماری قلبی دچار شدند. از وضعیت سلامت مادرم هم هیچ اطلاعی نداریم. زمانیکه شکایت می کنیم و می خواهیم پرونده پزشکی آنها را ببینیم مثلا آزمایش خون آنها را نشانمان بدهند. می گویند نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی! یعنی ما حق نداریم از وضعیت جسمی پدر و مادرمان باخبر شویم. در آخرین دیداری که با پدر و مادرمان داشتیم مادرم گفتند که “اینجا از گواتنامو بدتر است”. ما نمی دانیم در این دو سال چه گذشته که مادرم می گوید از گواتنامو بدتر است و مسئول بیماریشان زندانبانان اند (که هنوز نمی دانیم از سوی چه ارگانی هستند) مادرم می گفتند نمی دانیم چه به ما خوراندند و یا چکاری کرده اند که مریض شدیم. در حالیکه پیش از حبس خانگی سالم بودند و هیچ مشکل جسمانی نداشتند. اینها مسئول جان پدر و مادر ما هستند و کاملا در خصوص وضعیت جسمانی آنها ابهام داریم.
جدیدا هم گویا بطور ناگهانی گفته اند خود شما غذا تهیه کنید، می توانید در این زمینه برای ما بگویید؟
نرگس موسوی: ما وقتی می خواستیم برای آنها غذا ببریم قبول نمی کردند و می گفتند نه احتمال دارد که شما بخواهید آنها را مسموم کنید! اما مدتی پیش به ما گفتند ما دیگر خریدی نمی کنیم (البته پول مواد غذایی را پدر و مادرمان می دادند) و خودتان غذای آنها را تهیه کنید. بار آخر که مواد غذایی برایشان بردیم یکسری وسائل مانند کاغذ و ظرف که بسته بندی آنها باز نشده بود و مارک معروفی بود را بردیم. بعد از مدتی متوجه شدیم که به آنها تحویل نداده اند. از آنها پرسیدیم چرا؟ گفتند بردیم آزمایشگاه! واقعا هنوز نمی دانیم چه سناریوی جدیدی برای این قضیه دارند.
تحلیل شما از این فشارها و برخوردها چیست؟
کوکب موسوی: یکی از مسائل آقایان آبروریزی هایشان از جمله اتفاقی است که در حرم حضرت معصومه افتاد که می خواهند آن را بپوشانند و بخاطر همین شروع به یکسری تحرکات کردند. مسئله دیگر هم انتخابات است که می خواهند هیچ سر و صدایی نشود و با سرکوب ایجاد رعب و وحشت کنند. از سوی دیگر می خواهند هیچ صدایی از پدر و مادرمان نباشد و مردم به یک حالت رخوت و فراموشی فرو بروند.
زهرا موسوی: کشور دارای بحران است. ضمن انکار بحران می خواهند بحران زایی کنند تا آن را بپوشانند درحالیکه بهتر بود این مشکلات را با آرامش حل می کردند و دست از سر زندگی مردم برمی داشتند. این رفتارها که بریزند به خانه ها و رعب و وحشت برای خانواده ایجاد کنند نه اخلاقی است و نه نتیجه ای خواهد داشت. خشم می کارند و کینه درو می کنند. این وضعیت در درازمدت دستاوردی برای آنها در بر نخواهد داشت. در این دو سال متوجه شدیم که کلا بی برنامه هستند و فشارهای درونی و بیرونی خود را برای کوتاه مدت برنامه ریزی می کنند. پدرم بارها گفته است این اعتراضات فتنه نبوده بلکه یک حرکت جمعی بزرگ بوده است. این عین کلام پدر است و نشر اکاذیب هم نیست.
نرگس موسوی: به هر حال در آستانه سومین سال این حبس غیر قانونی شاید یادآوری این حبس است که فشارها را افزایش داده اند. این برخوردها قطعا برای همه هزینه دارد. از سوی دیگر حقانیت پیش بینی های پدر در مورد شرایط امروز به همه اثبات شده است. واقعیت این است که آنچه پدر ما می خواست نه رای و نه قدرت بود. او تنها نگران فقدان انسانیت و فقدان کرامت انسانی بود. این درد پدر ما بود. با این شرایط بحرانی کشور و وضعیت اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم همه یادشان می آید که میر حسین موسوی همه اینها را پیش بینی کرده و نگران بود و به جرم همین الان دو سال است که در حبس بسر می برد.
به نگرانی میر حسین موسوی نسبت به شرایط کشور اشاره کردید. ایشان هشت سال بود که از عرصه سیاسی کشور کنار کشیده بودند و بیشتر نظاره گر مسائل کشور بودند. چه شرایطی پیش آمد که پا به میدان
سیاست گذاشتند؟
نرگس موسوی: شاید مثل صدای یک طوفانی که از دور می آید و کسی که قدرت شنوایی بالایی دارد آن را می شنود و پدر من این صدا را شنید. طوفانی که الان می بینیم همه چیز را دارد با خاک یکسان می کند. او برای نجات کشور و مردم احساس مسئولیت کردند و وارد عرصه شدند، وگرنه همه می دانند که او سالها از سیاست کنار کشیده بود و دغدغه قدرت نداشت. بعد از اینهم که اعتراضات شروع شد تمام حرفشان این بود که می خواستند در کنار مردم بمانند اما تهمت های زیادی به او زدند به نظر من اینها تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب است.
آقای میرحسین موسوی وقتی وارد عرصه انتخاباتی شدند این شرایط سخت را پیش بینی می کردند؟
نرگس موسوی: پدر وقتی وارد صحنه شدند خود را برای همه چیز آماده کرده بودند مثل یک جعبه دربسته که کسی از داخل آن خبر ندارد. پدر با وجود اینکه یک آدم هنرمند و مهربان هستند در عین حال در شرایط سخت یک استقامت و قدرت بی نظیری دارند که من خودم گاهی از این جذبه و قدرت می ترسیدم. به خاطر همین روحیات است که الان پایدار و مقاوم و صبور ایستاده اند.خود من نتیجه صبر را رضایت از قدم برداشتن در راه حق می بینم. از قدیم گفته اند حق دادنی نیست بلکه گرفتنی است. باید دنبال حق رفت و سکوت نکرد حتی اگر در این راه هزینه دهیم. پدر می گویند که باید در مسیر حق قدم برداشت تا به همان خیر مطلق و تکامل رسید.
پدر و مادر همیشه یار و مشوق هم هستند و در تمام عرصه ها همدیگر را حمایت می کردند و در حقیقت این دو غیر قابل تفکیک هستند. یک خصوصیت خوب مادرم شجاعت و سرسختی اوست. همیشه در شرایط سخت تحمل زیادی دارند. به خاطر همین روحیات او است که در این شرایط و فشارها به خودم می گویم من دختر زهرا رهنورد هستم پس می توانم همه اینها را تحمل کنم. در این دو سال هروقت ما را می دید می گفت قوی باشید و صبور. در هر حال هرچه هست دلتنگی و نگرانی است.
دغدغه اصلی و درخواست شما چیست؟
نرگس موسوی: خواسته ما در درجه اول آزادی فوری پدر و مادرمان است. مسئله دیگر پاسخگویی در خصوص این اقدامات زیرا تاکنون هیچ ارگانی مسئولیت حصر (به قول آنها) نذیرفته است. در پیگیری های ما جوابهای متفاوتی داده اند یکبار می گویند دادستانی، باردیگر دادگاه انقلاب، دادگستری، اطلاعات، سپاه و بیت و هنوز نمی دانیم مسئول حبس خانگی پدر و مادر ما کیست؟ بالاخره در این کشور یکی باید نسبت به این حبس غیرقانونی، غیر شرعی، غیر اخلاقی، غیر اسلامی پاسخ دهند. بگویند ما اینکار را انجام دادیم و مجرم هستیم. مادر من یک دانشمند و پرفسور است که می تواند در عرصه های علمی کشور باعث رشد و توسعه جامعه شود. پدر ما بعنوان یکی از چهره های سیاسی انقلابی شناخته شده حضورش در این مقطع حساس کنونی که کشور با بحران های زیادی دست به گریبان است می تواند موثر باشد. چرا باید دو سال در حبس باشند؟
زهرا موسوی: ما هیچ خبری از پدر و مادر نداریم، نه تلفن نه ملاقات. وقتی با ما که در جلوی چشم مردم هستیم و صدایمان به جایی می رسد اینگونه برخورد می کنند با پدر و مادرمان که زندانی هستند چه خواهند کرد و چه بر آنها می گذرد؟ ما امنیت نداریم از کجا بدانیم که شب خوابیدیم یکدفعه کسی بالای سرمان نیاید؟ چه امنیتی داریم که وقتی جایی می برند بدانیم کجاست و تحت نظارت چه ارگانی است؟ ما نگران فرزندانمان هستیم با توجه به سابقه ای که از آقایان دیدیم. برای من این مساله پیش آمد، جلوی پدرم به من زنگ زدند و شروع به تهدید کردند. وقتی اینکار را می کنند آیا ممکن نیست این بلا را سر فرزندانمان بیاورند؟ ما نگران امنیت جانی فرزندانمان هستیم. مساله دیگر این است که اخلاقیات رعایت می شود لپ تاپ های ما لپ تاپ های یک خانم است، عکس و تصویر و نوشته های شخصی و خاطراتی ممکن است در آن باشد که حریم خصوصی شخص محسوب می شود
BanooyeSabz 